การนอน การอดนอนเกี่ยวข้องกับการมีน้ำหนักเกินอย่างไร การศึกษาระหว่างประเทศ ที่ดำเนินการในสหราชอาณาจักร แคนาดา เกาหลีใต้ สหรัฐอเมริกา และอีกหลายประเทศแสดงให้เห็นว่า การนอนหลับพักผ่อนที่ดี มีประโยชน์ต่อดัชนีมวลกาย ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของโรคอ้วน มีความสัมพันธ์อย่างมาก ระหว่างจำนวนชั่วโมงการนอนหลับ กับการบริโภคอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรต และไขมันสูงในตอนเย็น คุณจะปรับปรุงรูปแบบการนอนหลับ เพื่อควบคุมน้ำหนักส่วนเกินได้อย่างไร
การนอนในวันหยุดเป็นทางออกที่ดี ในโลกสมัยใหม่ผู้คนเริ่มนอนน้อยลงและแย่ลง ซึ่งเกี่ยวข้องกับงาน ความเครียดและการออกแรงมากเกินไป ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ต้องการนอน 7 ถึง 9 ชั่วโมงในตอนกลางคืน ผู้ที่นอนน้อยมีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นโรคเบาหวาน โรคหัวใจ ความดันโลหิตสูง โรคอ้วนและเสียชีวิตก่อนวัยอันควร แต่การอดนอนนั้นเกี่ยวข้องกับปัญหาที่สำคัญ ไม่แพ้กันในยุคของเรานั่นคือโรคอ้วน หากคนต้องการลดน้ำหนัก นอกจากการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ
และการออกกำลังกายแล้ว เขาต้องสร้างรูปแบบการนอนหลับด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การงีบหลับในวันหยุดสุดสัปดาห์ ซึ่งเป็นวิธีปฏิบัติที่พบได้บ่อยในหมู่วัยรุ่น อาจเป็นประโยชน์มากกว่าสำหรับผู้ใหญ่ สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นตามคำร้องขอของบุคคล แต่เป็นเพราะร่างกายของเขาต้องการมันจริงๆ จากงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารการนอนหลับ ของอ็อกซ์ฟอร์ดพบว่า คนอายุ 19 ถึง 82 ปีที่นอนมากกว่าปกติ โดยเฉลี่ย 2 ชั่วโมง ในช่วงสุดสัปดาห์จะมีปัญหา
เกี่ยวกับการมีน้ำหนักเกินน้อยกว่าคนอื่นๆ นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่า การนอนหลับเพิ่มขึ้นทุกๆ 2 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ จะลดดัชนีมวลกายลง 0.12 กิโลกรัม นักวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย แห่งชาติโซลก็ได้ข้อสรุปที่คล้ายกัน โดยสังเกตว่าการนอนน้อย จะเป็นปัจจัยเสี่ยงของโรคอ้วน ความดันโลหิตสูง และโรคหลอดเลือดหัวใจ สำหรับผู้ที่นอนไม่เต็มอิ่มในวันธรรมดา เราขอแนะนำให้นอนให้นานขึ้น ในวันหยุดสุดสัปดาห์ โดยวิธีนี้จะช่วยควบคุมน้ำหนักส่วนเกิน
ในการศึกษาของเกาหลีใต้ มีการเพิ่มเติมที่สำคัญว่าการนอนนานขึ้น ในวันหยุดสุดสัปดาห์มีประสิทธิภาพมากกว่า การงีบหลับเพียงไม่กี่นาทีในระหว่างวัน เนื่องจากการนอนหลับสนิท มีความสำคัญต่อกระบวนการต่างๆ ในร่างกายให้เป็นปกติ คนที่นอนน้อย มักจะกินแคลอรีมากขึ้นและเคลื่อนไหวน้อยลง พวกเขามักจะรู้สึกเหนื่อยและเซื่องซึม อดนอนและน้ำหนักเกิน การศึกษาในอังกฤษอีกชิ้น 1 แสดงให้เห็นว่า คนที่นอนหลับไม่ดีในตอนกลางคืน น้อยกว่า 5 ชั่วโมง
ไม่ค่อยกินอาหารเช้า แต่กินของว่างมากในระหว่างวัน ต่อจากนั้นน้ำหนักส่วนเกินมักจะเพิ่มขึ้น โดยเฉลี่ย 800 ถึง 900 กรัมต่อสัปดาห์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาบริโภคแคลอรี่ส่วนเกิน ส่วนใหญ่หลังอาหารเย็นและก่อนนอน ผู้เข้าร่วมการทดลองคนเดียวกัน ที่นอนหลับประมาณ 8 ถึง 9 ชั่วโมงต่อคืน ยังคงรักษาน้ำหนักได้ดี และกินอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรต และไขมันสูงน้อยลง และที่น่าสนใจคือ ผู้ชายและผู้หญิงมีปฏิกิริยาต่ออาหาร แตกต่างกันหลังจากอดนอน
ตัวอย่างเช่น ผู้ชายไม่ว่าจะนอนมากแค่ไหน น้ำหนักก็เพิ่มขึ้นหากกินได้มากเท่าที่ต้องการ และผู้หญิงสามารถรักษาน้ำหนักได้สำเร็จ ด้วยการนอนหลับให้เพียงพอ โดยไม่คำนึงถึงปริมาณอาหารที่มีอยู่ แต่เมื่อพวกเขาได้รับอนุญาตให้นอนเพียงห้าชั่วโมง น้ำหนักของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นนักวิทยาศาสตร์จึงสังเกตว่า การนอน มากเกินไปหรือนอนมากๆ เพียงอย่างเดียวไม่น่าจะนำไปสู่การลดน้ำหนักได้ อย่างไรก็ตาม การอดนอนจะเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคอ้ว
นและรบกวนการควบคุมน้ำหนัก การอดนอนและฮอร์โมน 1 ในผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังที่สุดของการนอนหลับที่มีคุณภาพและสม่ำเสมอ คือความไม่สมดุลของฮอร์โมน เมื่อฮอร์โมนที่รับผิดชอบต่อความหิว และการควบคุมน้ำหนักเริ่มทำงานผิดปกติ การอดนอนเรื้อรังอาจทำให้เกรลิน ฮอร์โมนความหิวถูกผลิตออกมามากเกินไป และทำให้คนเรากินมากขึ้น เนื่องจากความไม่สมดุลนี้ผู้คน จึงมีแนวโน้มที่จะกินก่อนนอน และเนื่องจากเกรลินส่งผลต่อศูนย์กลาง
ความสุขของสมองคนๆ 1 จึงเลือกอาหารมื้อดึก ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์มากกว่า แต่เป็นอาหารที่เขาชอบมากกว่า และตามกฎแล้วคือขนมหวาน หรือเนื้อรมควันที่อุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรต และโซเดียมซึ่งนำไปสู่การสะสมของไขมัน นอกจากเกรลินแล้ว การมีฮอร์โมนเลปติน ซึ่งเป็นฮอร์โมนความอ้วนมากเกินไป อาจทำให้น้ำหนักเกินได้ การรับประทานอาหารคาร์โบไฮเดรตสูงก่อนนอน จะเพิ่มการผลิตอินซูลินและเพิ่มน้ำตาลในเลือด สิ่งนี้จะเพิ่มการผลิตเลปติน
เนื่องจากมันถูกหลั่งออกมาจากเนื้อเยื่อไขมัน น้ำหนักส่วนเกินจะเพิ่มระดับของไขมัน ซึ่งอาจนำไปสู่โรคหัวใจ ความดันโลหิตสูง โรคอ้วน โรคหลอดเลือดสมอง และโรคเบาหวาน จากการศึกษาพบว่าผู้ที่นอนหลับน้อยจะมีระดับเลปตินต่ำกว่า และมีเกรลินมากเกินไป ความไม่สมดุลนี้จะเพิ่มความอยากอาหาร และเพิ่มดัชนีมวลกาย ปฏิเสธที่จะกินก่อนนอนและการเผาผลาญ นักโภชนาการชาวตะวันตกบางคน แนะนำให้จำกัดการบริโภคอาหารในแต่ละวันของคุณในบางช่วงเวลา
กล่าวคือรับประทานเฉพาะช่วง 6 ถึง 8 ชั่วโมงตลอดทั้งวัน ตัวอย่างเช่น หากคนๆ 1 ไม่ทานอาหารเช้า และวางแผนที่จะทำอาหารกลางวันมื้อแรกของเขา นั่นคือเขาควรเป็นเวลา 11 โมงเช้าถึง 6 โมงเย็นเท่านั้น สิ่งสำคัญคือมื้อสุดท้ายไม่ควรเกิน 3 ชั่วโมงก่อนนอน
บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : การรับประทานอาหาร อธิบายเกี่ยวกับความผิดปกติของการอาหาร
