พายุเฮอริเคน ที่ส่งผลกระทบ และสร้างความเสียหายต่อผู้คน

พายุเฮอริเคน ทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมในนิวเม็กซิโก มีฝนตกหนักจากสิ่งที่เคยเป็น พายุเฮอริเคน ได้ทำให้น้ำท่วมทางตอนใต้ของเท็กซัส และนิวเม็กซิโก ในช่วงสุดสัปดาห์ของวันที่ 26 ถึง 27 กรกฎาคม และยังคงดำเนินต่อไป ในวันจันทร์ที่ 28 กรกฎาคม 2551 เมืองเอลปาโซ รัฐเท็กซัส มีรายงานน้ำท่วม ขณะที่ฝนตกลงมาจากการก่อตัวของพายุ

ในขณะเดียวกัน พื้นที่ทางตะวันออกของมลรัฐนิวเม็กซิโก ได้รับปริมาณน้ำฝนมากถึง 6 นิ้วในทางตะวันออกของมลรัฐนิวเม็กซิโก อยู่ภายใต้การเฝ้าระวังน้ำท่วมฉับพลัน จนถึงช่วงกลางดึกของวันที่ 28 กรกฎาคม หลังจากน้ำท่วมช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ซึ่งทำให้เกิดการอพยพผู้คนหลายร้อยคนในรุยโดโซ รุยโดโซตั้งอยู่ทางตอนกลางตอนใต้ของรัฐ และอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของหาดทรายขาว

แม่น้ำยังไม่ลดหลังจากถูกน้ำท่วม กรมอุตุนิยมวิทยาแห่งชาติกล่าวว่า ริโอ รุยโดโซยังคงอยู่เหนือระดับน้ำท่วมเมื่อเช้านี้ ในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ผู้คนมากกว่า 500 ถูกอพยพหลังจากที่ริโอ รุยโดโซ ตามรายงานมีผู้เสียชีวิต 7 คนจากแม่น้ำที่ไหลล้น และน้ำท่วมในรุยโดโซนั้นรุนแรง

พายุขึ้นฝั่งในวันพุธที่ 23 กรกฎาคม 2008 ซึ่งเป็นพายุเฮอริเคนระดับ 2 โดยมีลมแรง 100 ไมล์ต่อชั่วโมง เกาะบาริเออร์ถูกกระแทกอย่างแรงที่สุด ด้วยความเสียหายจากหลังคา หน้าต่างและต้นไม้ อย่างไรก็ตาม ความกลัวที่ใหญ่ที่สุดประการหนึ่งก็คือ พายุอาจทำให้เกิดน้ำท่วมรุนแรง ในหุบเขาแม่น้ำริโอแกรนด์ตามแนวชายแดน ระหว่างเท็กซัสและเม็กซิโก

อย่างไรก็ตาม แม้จะมีฝนตกหนักในหลายพื้นที่ทางตอนใต้ของรัฐเท็กซัส ซึ่งส่งผลให้เกิดน้ำท่วมเฉพาะที่ แต่น้ำท่วมยังไม่แพร่หลายจนจนถึงขณะนี้ ยังไม่มีเขื่อนกั้นน้ำตามแนวแม่น้ำริโอแกรนด์ใดที่ถูกทำลาย ดาวเทียมภารกิจวัดปริมาณน้ำฝนในเขตร้อน ได้เปิดตัวในเดือนพฤศจิกายนปี 1997 โดยมีภารกิจหลักในการวัดปริมาณน้ำฝนจากอวกาศ โดยใช้ทั้งไมโครเวฟแบบพาสซีฟ และเซ็นเซอร์เรดาร์แบบแอคทีฟ

การวิเคราะห์ปริมาณน้ำฝนจากดาวเทียมหลายดวง ที่ศูนย์การบินอวกาศของนาซ่า ซึ่งให้ข้อมูลประมาณการปริมาณน้ำฝนทั่วเขตร้อนทั่วโลก ปริมาณน้ำฝนรวมที่เกี่ยวข้องกับพายุ แสดงให้เห็นในช่วงเดือนกรกฎาคม เส้นสีดำทึบแสดงเส้นทางของพายุ พร้อมสัญลักษณ์พายุที่เหมาะสม ซึ่งระบุตำแหน่งและความรุนแรง ปริมาณน้ำฝนรวมสูงสุดในช่วงเวลานั้น แสดงเป็นสีแดง

โดยตั้งอยู่นอกชายฝั่งเมื่อดอลลี่เข้าใกล้ชายฝั่ง บนบกฝนตกหนักที่สุด ซึ่งตกลงมาใกล้ชายฝั่งใกล้ปลายด้านใต้ของรัฐเท็กซัส และมีขนาด 150 มิลลิเมตร มีรายงานปริมาณน้ำฝนในพื้นที่สูงถึง 16 นิ้ว ในเขตมณฑลคาเมรอน ทางตะวันออกเฉียงเหนือของบราวน์สวิลล์ รัฐเท็กซัส พื้นที่สำคัญที่มีปริมาณ 100 มิลลิเมตรแสดงเป็นสีเหลือง ตั้งอยู่ทางขวาตามแนวชายฝั่ง และลึกเข้าไปในแผ่นดินทางเหนือของชายแดนเท็กซัสเม็กซิโก

ศูนย์เฮอร์ริเคนแห่งชาติออกคำแนะนำล่าสุด เกี่ยวกับพายุ ในช่วงเย็นของวันพฤหัสบดีที่ 24 กรกฎาคม ดังนั้นศูนย์พยากรณ์อุตุนิยมวิทยา ในแคมป์สปริงส์ รัฐแมริแลนด์ ตามรายงาน พายุเขตร้อนตั้งอยู่ใกล้ชายแดนเท็กซัสเม็กซิโก ทางใต้ของ บิ๊กเบนด์ โดยอยู่ใกล้ละติจูด 28.6 เหนือและลองจิจูด 103.6 ตะวันตก ซึ่งอยู่ห่างจากมาร์ฟา รัฐเท็กซัส ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 100 ไมล์ ลมกระโชกแรงสูงสุดอยู่ใกล้ 20 ไมล์ต่อชั่วโมง

โดยมีลมกระโชกถึง 30 ไมล์ต่อชั่วโมง แรงดันส่วนกลางขั้นต่ำคือ 1004 มิลลิบาร์ โดยคาดว่าจะยังคงผลิตฝนสะสมเพิ่มเติมจาก 1 ถึง 3 นิ้วเหนือบางส่วนของเท็กซัสตะวันตกเฉียงใต้ และเม็กซิโกตะวันออกเฉียงเหนือจนถึงวันศุกร์ พายุทำให้ผู้คนหลายแสนคนไม่มีไฟฟ้าใช้ และทำให้คนหลายพันคนต้องหลบภัยชั่วคราว เนื่องจากพายุได้โค่นต้นไม้และสายไฟ ซึ่งสร้างความเสียหายหลายร้อยล้านบาทโดยประมาณ

ภาพอินฟราเรดสร้างขึ้นโดยข้อมูลจากอินฟราเรดในบรรยากาศ ซึ่งเป็นเครื่องมือที่บินบนดาวเทียมอควาของนาซ่า ภาพถูกสร้างขึ้นเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม ภาพแสดงอุณหภูมิของเมฆ หรือพื้นผิวโลกในบริเวณที่ไม่มีเมฆ อุณหภูมิต่ำสุดเป็นสีม่วง โดยสัมพันธ์กับเมฆที่เย็นและสูง ข้อมูลอินฟราเรดในบรรยากาศ สร้างแผนที่ 3 มิติที่แม่นยำของอุณหภูมิบรรยากาศ ไอน้ำ และเมฆ ซึ่งทั้งหมดนี้มีประโยชน์ต่อนักพยากรณ์

บทความอื่นที่น่าสนใจ > โรคคางทูม วัคซีนป้องกัน หลังฉีดมีประสิทธิภาพอยู่ได้กี่ปี