สุขอนามัย เพื่อป้องกันผลกระทบต่อคนงาน จากปัจจัยการผลิตต่างๆที่มีลักษณะทางเคมี มีการใช้ข้อจำกัดประเภทหลักประเภทหนึ่ง นี่คือการปันส่วนในอากาศของพื้นที่ทำงาน ตาม GOST สารอันตราย การจำแนกประเภทและข้อกำหนดด้านความปลอดภัยทั่วไป ให้ตัวบ่งชี้สามตัวของเนื้อหาของสารอันตรายในอากาศของพื้นที่ทำงาน ระดับการสัมผัสที่ปลอดภัยโดยประมาณ SEL ความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาต การทดสอบการสัมผัส
มาตรฐานด้านสุขอนามัยทั้งหมดมีลักษณะเป็นของรัฐ และการปฏิบัติตามมาตรฐานเหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของหน่วยงาน องค์กรและบุคคลทั้งหมด MPC ความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาตของสารอันตรายในอากาศของพื้นที่ทำงาน ความเข้มข้นที่ทำงานทุกวัน ยกเว้นวันหยุดสุดสัปดาห์เป็นเวลา 8 ชั่วโมงและไม่เกิน 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ตลอดประสบการณ์การทำงานทั้งหมดไม่ควรทำให้เกิดโรค หรือความคลาดเคลื่อนในสภาวะสุขภาพที่ตรวจพบสมัยใหม่
วิธีการวิจัยในกระบวนการทำงาน หรือในชีวิตระยะยาวของคนรุ่นปัจจุบันและรุ่นต่อๆไป การสัมผัสกับสารอันตรายในระดับ ไม่รวมปัญหาสุขภาพในบุคคลที่มีภูมิไวเกิน OBUV ระดับการสัมผัสที่ปลอดภัยโดยประมาณ มาตรฐานสุขอนามัยโดยประมาณชั่วคราวสำหรับเนื้อหาของสารอันตราย ในอากาศของพื้นที่ทำงาน MPL ระดับสูงสุดของการปนเปื้อนของผิวหนังด้วยสารอันตราย ปริมาณสารอันตรายสำหรับผิวทั้งหมด ซึ่งในระหว่างวันทำงานเป็นเวลา 8 ชั่วโมง
ซึ่งจะต้องไม่เกิน 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในช่วง ประสบการณ์การทำงานทั้งหมด ไม่ควรทำให้เกิดโรคหรือความเบี่ยงเบนในสภาวะสุขภาพที่ตรวจพบ โดยวิธีการวิจัยสมัยใหม่ในกระบวนการทำงาน หรือในชีวิตระยะยาวของคนรุ่นปัจจุบันและรุ่นต่อๆไป การสัมผัสกับสารอันตรายที่ระดับ PDU ไม่ได้ยกเว้นการละเมิดสถานะสุขภาพในบุคคลที่มีภูมิไวเกิน กฎระเบียบด้าน สุขอนามัย ของสารอันตราย ในอากาศของพื้นที่ทำงานเป็นไปตามหลักการพื้นฐานดังต่อไปนี้
รับรองความก้าวหน้าในการพัฒนามาตรฐาน สำหรับการนำสารประกอบเคมีใหม่เข้าสู่การผลิตและการประยุกต์ใช้ ลำดับความสำคัญของข้อบ่งชี้ทางการแพทย์ เหนือความเป็นไปได้ทางเทคนิคในปัจจุบัน และข้อกำหนดทางเทคนิคและเศรษฐกิจอื่นๆ ขีดจำกัดของผลกระทบที่เป็นอันตรายทุกประเภทของสารเคมีต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ลำดับความสำคัญของการดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับ มาตรฐานควรดำเนินการตามหลักเกณฑ์ด้านสุขอนามัยเพื่อพิสูจน์ความจำเป็น
การพัฒนา MPC และ SHEL สำหรับสารอันตรายในอากาศของพื้นที่ทำงาน อากาศในบรรยากาศในพื้นที่ที่มีประชากร อ่างเก็บน้ำ เกณฑ์เหล่านี้อิงตามแนวทางที่แตกต่าง เพื่อกำหนดความจำเป็นในการสร้างมาตรฐานด้านสุขอนามัย และความเพียงพอของปริมาณข้อมูลที่ได้รับสำหรับสิ่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอกสารประกอบด้วยเกณฑ์ ที่จำเป็นสำหรับการตัดสินใจเกี่ยวกับเหตุผลของ MPC และ SHEL ในอากาศของพื้นที่ทำงาน
การยืนยันการเลือกสารเพื่อการควบคุม ที่ถูกสุขลักษณะประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ในระยะแรกการรวบรวมและพัฒนาข้อมูลที่จำเป็น และเพียงพอที่จะแก้ไขปัญหาความเป็นไปได้ ของการดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับกฎระเบียบด้านสุขอนามัย นอกจากข้อมูลเกี่ยวกับเงื่อนไขการผลิต ยังต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างทางเคมี ตลอดจนชื่อทางการค้าและคำพ้องความหมายด้วย ในการระบุสารที่ศึกษาและข้อมูลเกี่ยวกับสารนี้ ในระหว่างประเทศและในประเทศ
มีข้อกำหนดบางประการตามกฎของสหภาพสากลด้านเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ IUPAC สารแต่ละชนิดมีชื่อสากลและหมายเลขในระบบการระบุตัวตน ในขั้นตอนที่สองจากการวิเคราะห์ข้อมูลที่มีอยู่ สารต่างๆจะถูกกำหนดซึ่งไม่ต้องการการพัฒนามาตรฐานด้านสุขอนามัยตามเกณฑ์ที่เสนอ ในขั้นตอนที่สามลำดับและขอบเขตของการศึกษา ที่จำเป็นสำหรับการเร่งรัดมาตรฐานด้านสุขอนามัยจะถูกกำหนด ในขั้นตอนที่สี่ได้มีการตัดสินใจ พัฒนามาตรฐานด้านสุขอนามัย
โดยพิจารณาจากการดำเนินการศึกษาด้านพิษวิทยา และสุขอนามัยที่เป็นที่ยอมรับตามแนวทางปัจจุบัน เกณฑ์สุขอนามัยนำเสนอเหตุผลที่ไม่ปฏิบัติ ตามกฎระเบียบด้านสุขอนามัยของสารในอากาศของพื้นที่ทำงานภายใต้เงื่อนไข หากการซึมผ่านของสารในรูปของไอระเหยและละอองลอย หรือสารผสมของสารดังกล่าวในอากาศของพื้นที่ทำงานเป็นไปไม่ได้ เนื่องจากคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมี ของสารดังกล่าวตลอดจนเงื่อนไขการผลิตและการใช้งาน
สำหรับไอของของเหลวที่มีอยู่ในอากาศของพื้นที่ทำงาน ภายใต้สภาวะปกติและเกี่ยวข้องกับอันตรายประเภท 4 ในแง่ของ DL50 หรือ CL50 ถ้าจำนวนผู้ติดต่อน้อยกว่า 10 คน ปริมาณการผลิตจะน้อยกว่า1,000 กิโลกรัม สารมีจุดเดือดสูงมากกว่า 165 เซลเซียสและ CVIO น้อยกว่า 3 และหากความเข้มข้นของไออิ่มตัวของสารต่ำกว่า MPC ที่คำนวณได้ สารสามารถถูกไฮโดรไลซ์ได้ง่ายในอากาศ และมีการกำหนดมาตรฐานสำหรับผลิตภัณฑ์ไฮโดรไลซิส
เหล่านี้เป็นของผสมขององค์ประกอบคงที่ ซึ่งประกอบด้วยสารที่มี MPC อยู่แล้วภายใต้การสัมผัสที่แยกได้ นอกจากนี้ในเอกสารนี้มีบทบัญญัติที่เป็นไปได้ ที่จะดำเนินการให้เหตุผลแบบเร่งด่วนของมาตรฐาน สำหรับสารของชุดที่คล้ายคลึงกัน สารประกอบที่เป็นอันตรายต่ำ เกณฑ์ที่พัฒนาขึ้นทำให้สามารถลดต้นทุนวัสดุ และแรงงานสำหรับการวิจัยได้ ขั้นตอนการกำหนดมาตรฐาน กฎระเบียบด้านสุขอนามัยของสารเคมีดำเนินการใน 3 ขั้นตอน
ขั้นตอนแรกเหตุผลสำหรับระดับการสัมผัสที่ปลอดภัยที่บ่งชี้ สาระสำคัญของการแก้ไข โดยเปรียบเทียบสภาพการทำงานของคนงานกับสถานภาพสุขภาพ ลำดับของการสร้างมาตรฐานยังถูกกำหนด โดยขั้นตอนของการพัฒนาเทคโนโลยี และการผลิตสารประกอบเคมีเหล่านี้ สองขั้นตอนแรก การยืนยัน SHEL และ MPC กำหนดเวลาให้ตรงกับช่วงเวลาของการพัฒนาห้องปฏิบัติการ และการทดสอบกึ่งโรงงานและการออกแบบการผลิต
ดังนั้นจึงเน้นการป้องกันในการพัฒนามาตรฐาน ก่อนช่วงเวลาของการใช้สารเคมีและการสัมผัสอย่างแพร่หลายกับผู้คนจำนวนมาก ดังนั้น จึงมีการนำหลักการข้อแรกของกฎระเบียบด้านสุขอนามัยมาใช้ ขั้นตอนที่สาม การปรับ MPC ดำเนินการหลังจากนำสารเข้าสู่การผลิตในเวลา แต่ไม่เกิน 3 ถึง 5 ปีนับจากวันที่แนะนำ มาตรฐานด้านสุขอนามัย ถูกกำหนดขึ้นบนพื้นฐานของผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองขนาดต่างๆ กับสัตว์ทดลองภายใต้สภาวะการสัมผัสเพียงครั้งเดียวซ้ำๆและเรื้อรัง
โดยมีเส้นทางเข้าสู่ร่างกายที่หลากหลาย การวิจัยดำเนินการตามลักษณะของการกระทำของสาร ระดับความรู้ของสารนั้น หรือสิ่งที่คล้ายคลึงกันที่ใกล้เคียงที่สุด การก่อตั้งรองเท้า OBUV ก่อตั้งขึ้นในช่วงก่อนการออกแบบการผลิต เมื่อมีการดำเนินการพัฒนาและผลิตผลิตภัณฑ์ต้นแบบ โครงร่างเทคโนโลยีจะถูกแก้ไขข้อบกพร่องในการติดตั้งแบบกึ่งโรงงาน มาตรฐานอากาศของพื้นที่ทำงานนี้กำหนดไว้เป็นระยะเวลา 2 ปี การพิจารณาดำเนินการบนพื้นฐานของพารามิเตอร์
บทความที่น่าสนใจ : รังสี การเสียงชีวิตที่เกิดขึ้นจากโรคมะเร็งที่เกี่ยวกับกัมมันตภาพรังสี
