เฟอร์นิเจอร์ เลือกตามร่างกายเด็กสำหรับการป้องกัน

เฟอร์นิเจอร์ อุปกรณ์ที่เหมาะสมของสถาบันสำหรับเด็กที่มีเฟอร์นิเจอร์ และความพร้อมใช้งานที่บ้านมีความสำคัญ ทั้งในการปกป้องสุขภาพของเด็กและวัยรุ่น เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการทางการศึกษาและการสอน ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับเฟอร์นิเจอร์ สำหรับเด็กขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ทันสมัย ของมานุษยวิทยาสรีรวิทยาการยศาสตร์ และมีส่วนช่วยในการพัฒนาร่างกายที่กลมกลืนกันของเด็กๆ พัฒนาท่าทางที่ถูกต้องการรักษา ความสามารถในการทำงานในระยะยาว

การป้องกันความบกพร่องทางสายตา และระบบกล้ามเนื้อและกระดูก ข้อกำหนดหลักประการหนึ่ง คือขนาดของเฟอร์นิเจอร์สอดคล้องกับความยาวของร่างกายและสัดส่วนของเด็ก หากข้อกำหนดนี้ถูกละเมิดความเอียงของลำตัวจะเพิ่มขึ้นความไม่สมดุลจะเกิดขึ้น และความตึงเครียดของกล้ามเนื้อจะเพิ่มขึ้น เพื่อให้มั่นใจว่าการรักษาท่าทางที่บังคับและไม่สบายใจ เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการรักษาท่าทางที่มีเหตุผลทางสรีรวิทยา

การติดต่อกันของเฟอร์นิเจอร์กับข้อมูลมานุษยวิทยา เด็กและวัยรุ่นที่พัฒนาตามปกติของร่างกาย การเลือกเฟอร์นิเจอร์ตามความยาวของร่างกายเด็ก การทำเครื่องหมาย การจัดวางในห้องเรียน เด็กที่นั่งตามสภาพการมองเห็นและการได้ยิน การประเมินที่นั่งของเด็กเป็นส่วนสำคัญของกิจกรรมทางการแพทย์ และเจ้าหน้าที่การสอนเพื่อให้แน่ใจว่าประชากรเด็กมีความเป็นอยู่ที่ดี ด้านสุขอนามัยและระบาดวิทยา สำหรับเด็กก่อนวัยเรียนจะใช้โต๊ะ เก้าอี้ เตียงเด็กหลายขนาด

ซึ่งออกแบบมาสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนและที่บ้าน ห้องสำหรับเด็กอายุ 1 ถึง 4 ปี ต้องมีโต๊ะสำหรับสี่คน สำหรับกลุ่มกลางกลุ่มอาวุโสและกลุ่มเตรียมการ ของโรงเรียนอนุบาลจะใช้ตารางคู่ ตารางถูกวางไว้ไม่เกิน 2 แถวและในลักษณะที่แสงตกจากด้านซ้าย โซนการมองเห็นที่เหมาะสมที่สุด ในระนาบแนวตั้งสำหรับเด็กอายุ 2 ถึง 7 ปีคือ 57 เซนติเมตร โซนสูงสุดคือ 125 ถึง 150 เซนติเมตร ระยะห่างจากโซน ที่ทำให้ไม่เห็นของหน้าต่างควรมีอย่างน้อย 0.45 เมตรควร 1 เมตร

อยู่ระหว่างแถวอย่างน้อย 0.45 เมตร สำหรับการป้องกันโรคติดเชื้อระยะห่างระหว่างเตียงขั้นต่ำควร 0.3 เมตรจากเตียง ระยะห่างจากผนังด้านนอกถึงเตียงควรอยู่ที่ 0.7 ถึง 1.0 เมตร ในกลุ่มเด็กก่อนวัยเรียนอนุญาตให้ใช้เตียงพับด้วย เตียงแข็งและเตียงเดี่ยวและเตียง 2 ชั้นในตัว ห้ามใช้เตียงสองชั้นแบบอยู่กับที่โดยเด็ดขาด เฟอร์นิเจอร์ ของสถาบันการศึกษาสมัยใหม่ แบ่งออกเป็นกลุ่มต่อไปนี้ สำหรับห้องเรียน โต๊ะนักเรียนเดี่ยวและคู่ พร้อมเก้าอี้ของกลุ่มที่เหมาะสม

ตารางห้องปฏิบัติการนักเรียนสำหรับห้องเรียนเฉพาะทาง ฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา โต๊ะคอมพิวเตอร์ ตู้สื่อการสอน แท่นสำหรับ TCO และแท่นสำหรับกระดานดำสำหรับอุปกรณ์ช่วยสอน กระดานดำของการดัดแปลงต่างๆสำหรับห้องสมุด ชั้นวางของห้องสมุดแบบสองด้านและด้านเดียว ชุดห้องสมุด สำหรับห้องอาหาร สำหรับการประชุมเชิงปฏิบัติการฝึกอบรม สำหรับห้องล็อกเกอร์ สำหรับห้องประชุม เฟอร์นิเจอร์โรงเรียนหลัก โต๊ะทำงานและเก้าอี้สำหรับนักเรียน

ซึ่งมีขนาดแตกต่างกันขึ้นอยู่กับความยาวของร่างกายเด็ก นักเรียนแต่ละคนจะได้รับสถานที่ทำงานที่สะดวกสบายที่โต๊ะ หรือโต๊ะตามความยาวของร่างกาย สถานะของการมองเห็น และการได้ยิน ที่นั่งของนักเรียนที่โต๊ะ พิจารณาจากความยาวลำตัวในรองเท้า สำหรับนักเรียนโรงเรียนผลิตเฟอร์นิเจอร์ 6 กลุ่มที่มีเครื่องหมายสี ขนาดการใช้งานของโต๊ะและเก้าอี้นักเรียน ต้องสอดคล้องกับขนาดแต่ละชั้นเรียน ห้องเรียนควรมีโต๊ะหรือโต๊ะและเก้าอี้หลายกลุ่ม

ขึ้นอยู่กับความต้องการห้ามใช้และม้านั่ง เฟอร์นิเจอร์ต้องมีเครื่องหมายดิจิทัลและสี รหัสสีของเฟอร์นิเจอร์โรงเรียนต้องมองเห็นได้จากทางเดิน ระหว่างแถว มันถูกนำไปใช้กับทั้งสองด้านของโต๊ะ เก้าอี้ในรูปแบบของวงกลมที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 22 มิลลิเมตร หรือแถบแนวนอนกว้าง 20 มิลลิเมตร เด็กนักเรียนเองจะต้องรู้จักกลุ่มของเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็นสำหรับพวกเขา ในการทำเช่นนี้ขอแนะนำให้แขวนไม้บรรทัดวัดสีในล็อบบี้ของโรงเรียน

ซึ่งใช้แถบสีตามกลุ่มเฟอร์นิเจอร์ การใช้ไม้บรรทัดนี้ทำให้เด็กนักเรียนสามารถวัดความยาวลำตัวได้อย่างอิสระ และกำหนดสีทำเครื่องหมายของเฟอร์นิเจอร์ที่จำเป็น ในกรณีที่เฟอร์นิเจอร์ไม่มีเครื่องหมายของโรงงาน ให้ดำเนินการโดยบุคลากรทางการแพทย์ ในการทำเช่นนี้โดยใช้เทปเซนติเมตร เมตร ตลับเมตร วัดขนาดหลักของโต๊ะหรือโต๊ะ และเก้าอี้แล้วเปรียบเทียบข้อมูลที่ได้รับกับ GOST ที่เกี่ยวข้อง ประการแรก ให้ความสนใจกับความบังเอิญ ของมิติความสูงของโต๊ะ

รวมถึงเก้าอี้และจากนั้นมิติอื่นๆทั้งหมด เมื่อทราบความยาวของร่างกายของนักเรียน ข้อมูลอยู่ในการ์ดแต่ละใบ แบบฟอร์มหมายเลข 26 และเพิ่มไปที่ส้น 2 เซนติเมตร คุณสามารถกำหนดกลุ่มของโต๊ะหรือโต๊ะเก้าอี้ที่จำเป็นสำหรับเขา ความลึกของเบาะนั่งที่ใช้จริง มิติแนวนอนจากขอบด้านหน้าของเบาะนั่ง จนถึงส่วนที่ยื่นออกมามากที่สุดของพนักพิง โดยวัดตามแกนของเก้าอี้ และสอดคล้องกับความลึกของเบาะนั่งขั้นต่ำ อุปกรณ์ในห้องเรียนต้องเป็นไปตามข้อกำหนดบางประการ

อุปกรณ์สำหรับห้องเรียนภาษาต่างประเทศ โต๊ะครูพร้อมแผงควบคุมและตู้สำหรับอุปกรณ์ฉายภาพ แท่นวางเครื่องบันทึกเทปและเครื่องเล่น ตู้แบบแบ่งส่วน ในตัวหรือต่อพ่วงสำหรับจัดเก็บอุปกรณ์ช่วยการมองเห็นและ TCO การติดตั้งแบบเปิดทางภาษา ห้องเรียนฟิสิกส์และเคมีควรมีโต๊ะสาธิตพิเศษ ซึ่งมีแผงควบคุมสำหรับอุปกรณ์ฉายภาพ น้ำ ไฟฟ้าและท่อน้ำทิ้ง เพื่อการมองเห็นที่ดีขึ้นของอุปกรณ์ช่วยสอน ขอแนะนำให้วางโต๊ะสาธิตไว้บนแท่นในพื้นที่นักเรียน

มีการติดตั้งโต๊ะห้องปฏิบัติการนักเรียนแบบคู่ แบบมีและไม่มีโครงสร้างส่วนบนด้วยน้ำ ไฟฟ้า ระบบจ่ายอากาศอัด ห้องปฏิบัติการฟิสิกส์ ห้องปฏิบัติการเคมีควรติดตั้งตู้ดูดควันติดกับผนังด้านนอกใกล้กับโต๊ะครู ปัจจุบันโรงเรียนใช้กระดานดำหลายประเภท สำหรับเขียนด้วยชอล์ค สำหรับเขียนด้วยปากกาสักหลาด สำหรับเขียนด้วยชอล์ก ดนตรี สำหรับโฆษณาจุกไม้ก๊อก สะดวกคือแผ่นไม้ที่ทำจากแผ่นเหล็กเคลือบ กระดานดำและเครื่องหมายลบแบบแห้ง

ขึ้นอยู่กับสีของเคลือบฟัน การเคลือบแก้วคุณภาพสูงบนแผ่นเหล็ก ร่วมกับการใช้วัสดุซับเสียง ช่วยให้คุณใส่ข้อมูลที่มีความเปรียบต่างสูงได้อย่างง่ายดายและเงียบ และลบการเขียนด้วยฟองน้ำหรือผ้าเช็ดปาก ตลอดจนวางตำแหน่งที่เขียนได้อย่างอิสระ ภาพวาดแสง ภาพวาด ไดอะแกรมบนพื้นผิวโดยใช้แม่เหล็ก บอร์ดพร้อมไม้เท้าออกแบบมาสำหรับโรงเรียนดนตรี รวมถึงชั้นเรียนร้องเพลง พวกเขาทำจากแผ่นอลูมิเนียมอะโนไดซ์สีดำที่มีเสาเรียงราย

เพื่อวางโฆษณาและข้อมูลประเภทต่างๆกระดานข่าว ที่ทำจากไม้ธรรมชาติหรือเทียม จุกหลอดเลือดดำซึ่งติดโฆษณาโดยใช้หมุดกดธรรมดา การจัดวางอุปกรณ์และที่นั่งที่ถูกต้อง ของนักเรียนเป็นสิ่งสำคัญ สามารถใช้โต๊ะนักเรียนเดี่ยวและคู่ ห้องเรียน ภาพวาดหรือโต๊ะในห้องปฏิบัติการได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของห้องเรียน ตามกฎแล้วการจัดเรียงตารางควรเป็นแบบสามแถว

แต่สามารถเลือกรูปแบบที่มีการจัดเรียงตารางแบบ 2 แถวหรือแถวเดียวประสานกันได้ เมื่อเตรียมห้องเรียน ต้องสังเกตมิติของทางเดินและระยะทางต่อไปนี้ ระหว่างแถวของโต๊ะคู่ไม่น้อยกว่า 60 เซนติเมตร ระหว่างแถวของโต๊ะกับผนังตามยาวด้านนอก

อ่านต่อได้ที่ >>  ปัจจัย ความเข้าใจนักเรียนจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม